Zakład Pedagogiki Szkoły Wyższej i Polskiej Myśli Pedagogicznej Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego
oraz
Instytut Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie

zapraszają na

VII Seminarium Polskiej Myśli Pedagogicznej

Seminarium jest przedsięwzięciem cyklicznym zorientowanym na robocze dyskusje w zakresie zarówno historycznej jak i współczesnej myśli pedagogicznej. Spotkania seminaryjne mogą służyć koordynacji prowadzonych badań, wzajemnym konsultacjom, wymianie doświadczeń w zakresie zapomnianych, a wartościowych obszarów polskiej myśli pedagogicznej, strategii włączania ich w dyskurs ogólnopolski i europejski.
Seminarium powołane zostało na kanwie przekonania, że rodzima myśl pedagogiczna nie znajduje adekwatnego dla jej wartości miejsca w europejskim, a nawet krajowym dyskursie naukowym. Spora część tej myśli jawiła się w różnych okresach polskich dziejów jako niepożądana ze względu na obce wpływy polityczne w Polsce. Wiele czynników powodowało, że nie dostrzegano jej nowatorstwa, atrakcyjności – czasami bieg historycznych zdarzeń spychał ją na margines pedagogiki uprawianej w kraju, czasem czyniliśmy to my sami poprzez przyjmowanie sugerowanych kompleksów, stereotypów, obcych racji i wzorców. Czy słusznie? Kolejne Seminaria winny przynosić jej głębszą eksplorację, współczesną diagnozę, rekonstrukcje jej treści, ocenę wartości i rangi w dziejach rozwoju europejskiego humanizmu i naszej narodowej tożsamości – co czynimy pierwszym ich celem. Celem kolejnym jest upowszechnianie tej myśli poprzez włączanie jej w dyskurs krajowy i europejski.

Dla VII-go Seminarium Polskiej Myśli Pedagogicznej, które odbędzie się 22 września 2021 r. - mamy nadzieję, że w formie hybrydowej: w Instytucie Pedagogiki UJ, ul. Batorego 12 w Krakowie i za pośrednictwem MS Teams - proponuję temat:

Konserwatywna myśl pedagogiczna w Polsce – mapowanie pola badawczego

Szanowni Państwo,
Celem VII Seminarium Polskiej Myśli Pedagogicznej jest kontynuacja – w stosunku do Seminariów poprzednich - kreślenia mapy kierunków rozwoju myśli pedagogicznej oraz ich charakterystyk, a także porządkowanie zdarzeń i inicjatyw praktyki wychowawczej podejmowanych przez Polaków w kraju i za granicą.
Dotychczasowe klasyfikacje kierunków rozwoju myśli pedagogicznej zawarte w polskich podręcznikach pedagogiki nie wyróżniają polskiej odmiany pedagogiki konserwatywnej (wobec edukacji konserwatywnej mocno rozwiniętej w USA, czy w Anglii). Wydaje się to niedorzecznością, bowiem konserwatyzm bazuje na obronie porządku społecznego oraz umacniania tradycyjnych wartości: religii, narodu, państwa, rodziny, hierarchii, autorytetu; konserwatyści dążą do obrony starego porządku ze względu na przekonanie o ewolucyjnym, a nie rewolucyjnym charakterze zmian kulturowych. Konserwatyści uważają także, że rolą edukacji jest kształtowanie u wychowanków poczucia kulturowej tożsamości. Pogląd ten był i jest szeroko obecny w polskiej myśli pedagogicznej – czego prostą konsekwencją jest kierunek / nurt „pedagogika konserwatywna”.
Wywołanie przez nas tego zagadnienia związane jest z sytuacją szeroko rozumianego kryzysu współczesnego człowieka, kultury, religii od wielu lat dobrze już  zdiagnozowanego w literaturze przedmiotu. Na przykład rola Kościoła katolickiego zarówno w Polsce, ale i na świecie – z dominującej kiedyś w kwestii budowania antropologicznych i dogmatycznych fundamentów wychowania – staje się dziś - w naszej opinii -  marginalna [zdarza się, że jego duchowieństwo uprawiające pedagogikę, marginalizuje nie tylko pedagogikę katolicką, ale i chrześcijańską założeniowość wychowania, poprzez m. in. rozwijanie „pedagogiki religii” jako subdyscypliny wyprowadzonej poza wyznania chrześcijańskie]. W ten sposób otwiera się drogę do tak daleko posuniętej multikulturowości (międzykulturowości), że praktycznie zmierza ona do unicestwienia cywilizacji łacińskiej (Koneczny). Ten nurt kulturowy połączony ze wszelkimi odmianami współczesnych socjalizmów (neomarksizmów) prowokuje nas – dla zachowania pluralizmu w myśli pedagogicznej – do zwrócenia się ku myśli konserwatywnej, jako zdolnej zachować cywilizację łacińską; jako zdolnej być ich antytezą.    

Obrady VII Seminarium proponujemy skupić wokół następujących zagadnień:

1) konserwatyzm jak nurt myśli pedagogicznej;
2) konserwatywna antropologia – wizja człowieka i jego wychowania (zawartość pism, dokumentów, koncepcje przezwyciężone, kierunki / koncepcje nowe);
3) konserwatywna wizja kultury i społeczeństwa;
4) przedstawiciele polskiej konserwatywnej myśli pedagogicznej.
 

Zgłoszenia referatów i uczestnictwa prosimy przesyłać do 15 lipca 2021 r. na adres: janina.kostkiewicz@uj.edu.pl  na załączonym „Formularzu zgłoszeniowym” – tu proszę o abstrakty wystąpień - do 1000 znaków.
Zgłoszone referaty będzie można zgłaszać do publikacji w czasopiśmie „Polska Myśl Pedagogiczna” (70 p. za publikowany artykuł): https://www.ejournals.eu/PMP/ - tu podlegać będą normalnej procedurze kwalifikacyjnej i recenzyjnej (tekst max 40-50 tyś. znaków ze spacjami; przypisy dolne, styl Chicago; termin zgłoszenia artykułu – 31 stycznia 2022).
 

Stały Komitet Naukowy Seminariów PMP
Prof. dr hab. Jarosław Górniak – Prorektor UJ ds. rozwoju
Prof. dr hab. Marcin Karas, UJ
Prof. dr hab. Janina Kostkiewicz – UJ (Przew. Seminarium)
Prof. zw. dr hab. Katarzyna Olbrycht, UŚ
Prof. zw. dr hab. Stanisław Palka, UJ
Dr hab. Marek Rembierz, prof. UŚ
Dr hab. Andrzej Ryk, prof. UP – (Przew. Seminarium)
Prof. zw. dr hab. Jan Skoczyński – UJ
Dr hab. Krzysztof Śleziński, prof. UŚ
Prof. zw. dr hab. Bogusław Śliwerski – dr h. c. multi, UŁ, APS
Prof. zw. dr hab. Wiesław Theiss - APS
Przewodniczący Seminarium
Prof. dr. hab. Janina Kostkiewicz
Dr hab., prof. UP Andrzej Ryk

Przewodniczący Seminarium
Prof. dr. hab. Janina Kostkiewicz
Dr hab., prof. UP Andrzej Ryk

Zaproszenie

Formularz zgłoszeniowy