W dniu 10.10.2018 zebrała się komisja powołana dla rozstrzygnięcia konkursu na stanowisko stypendysty (doktoranta) w projekcie pt. „Międzypłciowe relacje rówieśnicze a dobrostan psychospołeczny w okresie wczesnej i początku środkowej adolescencji” finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki z grantu OPUS 14 (numer Wykonawcy z wniosku o dofinansowanie: Co-investigator 3; numer pozycji: 4).

Do konkursu zgłosiło się 2 kandydatów:

•     mgr Michał Stachurski
•     mgr Grzegorz Humenny

Po rozpatrzeniu nadesłanych przez kandydatów dokumentów oraz zgodnie z Regulaminem przyznawania stypendiów w projektach finansowanych ze środków Narodowego Centrum Nauki komisja przydzieliła punkty w następujący sposób:

• mgr Michał Stachurski

        osiągnięcia naukowe: 1
        wyróżnienia: 0
        kompetencje: 1
        łączna liczba punktów: 2

• mgr Grzegorz Humenny

        osiągnięcia naukowe: 4
        wyróżnienia: 3
        kompetencje: 3
        łączna liczba punktów: 10

Komisja zdecydowała o zaakceptowaniu kandydatury Grzegorza Humennego.

• Projekt „Międzypłciowe relacje rówieśnicze a dobrostan psychospołeczny w okresie wczesnej i początku środkowej adolescencji” realizowany jest w ramach grantu przyznanego przez Narodowe Centrum Nauki (konkurs Opus 14; numer grantu: 2017/27/B/HS6/00850).
• Okres realizacji projektu: 02.10.2018 - 01.10.2021 (36 miesięcy).

• Trzon zespołu badawczego tworzą:

dr hab. Paweł Grygiel - kierownik projektu (e-mail: pawel.grygiel@uj.edu.pl)
dr hab. Anna Gaweł, prof. UJ (e-mail: anna.gawel@uj.edu.pl)
dr Barabara Ostafińska-Molik (e-mail: b.ostafinska-molik@uj.edu.pl)
mgr Grzegorz Humenny (e-mail: g.humenny@doctoral.uj.edu.pl)

• Wsparcie administracyjne zapewnia:

mgr Anna Urban
tel. (12) 622 39 32
e-mail: anna1.urban@uj.edu.pl

W okresie adolescencji osobami znaczącymi dla młodych ludzi stają się rówieśnicy, a akceptacja rówieśnicza jest jednym z podstawowych czynników kształtujących samopoczucie dorastających, określane też mianem psychospołecznego dobrostanu. Badania wskazują jednocześnie, że począwszy od 18-28 miesiąca życia dzieci preferują jako partnerów do zabawy osoby tej samej płci i tendencja ta osiąga szczyt w wieku około 11 lat.
Odpowiedź na pytanie, dlaczego dzieci doświadczają większego komfortu z interakcji z rówieśnikami tej samej płci, nie jest prosta. Wskazuje się tu między innymi na zinternalizowane stereotypy płciowe („chłopcy nie bawią się z dziewczętami”) oraz na specyficzną dla przedstawicieli tej samej grupy płciowej „kompatybilność” zabaw, zainteresowań, form aktywności w czasie wolnym, sposobów rozwiązywania konfliktów czy radzenia sobie w sytuacjach trudnych. Dodatkowo, w okresie wczesnej adolescencji skłonność do zachowań nietypowych ze względu na płeć, tj. takich, które są stosunkowo rzadkie dla jednej, ale częste dla drugiej płci, jak też samo nawiązywanie międzypłciowych interakcji o charakterze koleżeńskim czy przyjacielskim, spotyka się z negatywnymi reakcjami rówieśniczymi. Przekraczanie przez dzieci tych rówieśniczych norm powoduje, że są one rzadziej aprobowane, częściej nielubiane, szykanowane, doświadczają fizycznej i/lub słownej agresji, częściej podlegają także rówieśniczej marginalizacji.
Dopiero wraz z postępem procesu dojrzewania zainteresowanie płcią przeciwną wzrasta, co znajduje odzwierciedlenie w nasileniu się częstości nawiązywania interakcji płciowo mieszanych. Nauka nie udzieliła jednak jeszcze odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób ten proces włączania osób płci przeciwnej w bliskie relacje rówieśnicze oddziałuje na dobrostan psychospołeczny nastolatków? Poszukiwanie tej odpowiedzi zostało uczynione głównym celem niniejszego projektu.
Wyniki badań realizowanych w ramach projektu umożliwią także udzielenie odpowiedzi na szereg innych pytań, co do których w chwili obecnej literatura przedmiotu nie przynosi jednoznacznych rozstrzygnięć, między innymi: o pozycję w sieci rówieśniczej dzieci wchodzących w interakcje z drugą płcią, reakcje dotychczasowej grupy rówieśniczej na intensyfikację takich interakcji, zmiany w postrzeganiu takiego dziecka przez przedstawicieli innej płci, znaczenie funkcjonujących w grupie norm regulujących relacje międzypłciowe,  jak też o kierunek tych zmian u progu oraz pod koniec drugiego etapu nauki w szkole podstawowej.
Dla poznania dynamiki interesujących nas procesów oraz zachodzących pomiędzy nimi relacji – w tym także relacji pomiędzy zachodzącymi w czasie zmianami i ich uwarunkowaniami – wykorzystane zostaną 4-krotne badania tych samych uczniów (tzw. schemat wzdłużny), zrealizowane na ogólnopolskiej, reprezentatywnej próbie adolescentów pobierających naukę między IV a VIIII klasą szkoły podstawowej.